در قراردادهای که تعهدات طرفین در طول زمان به اجرا در می آید، آیا با پایان یافتن مدت قرارداد، تعهدات طرفین منتفی می شود؟ حیات حقوقی قراردادهای محدود به مدت تا کجاست؟ آیا قراردادهای تایم شیرینگ، قیاس مناسبی برای اهمیت مدت در قراردادهاست؟ آیا طرفین می توانند با استفاده از استراتژی «نقض حساب شده»، از اجرای قرارداد پس از مهلت سرباز زنند؟ اینها و کمی بیشتر موضوع صحبت امروزم است.

قرارداد,تاخیرات,قرارداد مشارکت در ساخت,تایم شیرینک