من یک لایروب هستم

گزارش ۳
گزارش ۳

شغل لایروب: قهرمانان پنهان شهرها در دل شهرهای پرجنب‌وجوش ایران، جایی که بارش‌های فصلی می‌توانند به سرعت به کابوس آبگرفتگی تبدیل شوند، شغلی نجیب و پرمخاطره وجود دارد: لایروبی. لایروب‌ها، کارگران زحمتکشی هستند که تحت نظارت شهرداری‌های سراسر کشور، مسئولیت پاکسازی کانال‌های جمع‌آوری آب‌های سطحی، مسیل‌ها و خندق‌های شهری را بر عهده دارند. این شغل، که اغلب نادیده گرفته می‌شود، نقش حیاتی در حفظ سلامت و ایمنی شهرها ایفا می‌کند. طبق قوانین مصوب، لایروبی و نظافت مسیل‌های داخل محدوده شهری بر عهده شهرداری‌هاست و در روستاها به دهیاری‌ها واگذار شده است. این مسئولیت، نه تنها از سیلاب‌های ناگهانی جلوگیری می‌کند، بلکه به جریان روان آب‌ها در فصول بارانی کمک شایانی می‌رساند. وظیفه اصلی لایروب‌ها، ورود به عمق کانال‌های باریک و تاریک شهری است؛ جایی که گل و لای، لجن‌های متراکم و زباله‌های انباشته‌شده، مانع عبور آب می‌شوند. با ابزارهای ساده‌ای مانند بیل، سطل و گاهی دستگاه‌های مکانیکی، آن‌ها لایه‌های ضخیم رسوبات را خارج می‌کنند. در شهرهایی مانند تهران، عملیات لایروبی به صورت مستمر و گسترده انجام می‌شود؛ برای نمونه، شهرداری پایتخت سالانه صدها کیلومتر از کانال‌ها را پاکسازی می‌کند تا از آبگرفتگی معابر جلوگیری شود. در شهرهای شمالی مانند فریدون‌کنار یا مازندران، جایی که رودخانه‌های پرآب از میان بافت شهری عبور می‌کنند، لایروب‌ها با چالش‌های بیشتری روبرو هستند و حتی برای دسترسی به نقاط حساس، جاده‌های موقت می‌سازند. اخیراً، شهرداری تهران با خرید ۱۹ دستگاه لایروب ایرانی از شرکت جنتکس، گام مهمی در نوسازی تجهیزات این شغل برداشته و ۵ دستگاه را بلافاصله وارد چرخه عملیاتی کرده است. این شغل، هرچند حیاتی، با سختی‌های فراوانی همراه است. لایروب‌ها در محیط‌های مرطوب، کثیف و پر از گازهای سمی کار می‌کنند؛ جایی که خطر خفگی، سقوط یا تماس با مواد عفونی، هر لحظه آن‌ها را تهدید می‌کند. اغلب بدون تجهیزات ایمنی پیشرفته، ساعاتی طولانی در تاریکی و بوی تعفن سپری می‌کنند. مستندی مانند "من یک لایروب هستم"، که به مشاغل سخت ایران می‌پردازد، تصویری واقعی از این زحمات ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد چگونه این افراد، با دستان خشن و اراده‌ای آهنین، شهر را از خطر نجات می‌دهند. در نهایت، لایروب‌ها نماد فداکاری خاموش در شهرهاست

شهرداری مشهد,شهرداری,مشهد مقدس,لایروبی

توضیحات

شغل لایروب: قهرمانان پنهان شهرها در دل شهرهای پرجنب‌وجوش ایران، جایی که بارش‌های فصلی می‌توانند به سرعت به کابوس آبگرفتگی تبدیل شوند، شغلی نجیب و پرمخاطره وجود دارد: لایروبی. لایروب‌ها، کارگران زحمتکشی هستند که تحت نظارت شهرداری‌های سراسر کشور، مسئولیت پاکسازی کانال‌های جمع‌آوری آب‌های سطحی، مسیل‌ها و خندق‌های شهری را بر عهده دارند. این شغل، که اغلب نادیده گرفته می‌شود، نقش حیاتی در حفظ سلامت و ایمنی شهرها ایفا می‌کند. طبق قوانین مصوب، لایروبی و نظافت مسیل‌های داخل محدوده شهری بر عهده شهرداری‌هاست و در روستاها به دهیاری‌ها واگذار شده است. این مسئولیت، نه تنها از سیلاب‌های ناگهانی جلوگیری می‌کند، بلکه به جریان روان آب‌ها در فصول بارانی کمک شایانی می‌رساند. وظیفه اصلی لایروب‌ها، ورود به عمق کانال‌های باریک و تاریک شهری است؛ جایی که گل و لای، لجن‌های متراکم و زباله‌های انباشته‌شده، مانع عبور آب می‌شوند. با ابزارهای ساده‌ای مانند بیل، سطل و گاهی دستگاه‌های مکانیکی، آن‌ها لایه‌های ضخیم رسوبات را خارج می‌کنند. در شهرهایی مانند تهران، عملیات لایروبی به صورت مستمر و گسترده انجام می‌شود؛ برای نمونه، شهرداری پایتخت سالانه صدها کیلومتر از کانال‌ها را پاکسازی می‌کند تا از آبگرفتگی معابر جلوگیری شود. در شهرهای شمالی مانند فریدون‌کنار یا مازندران، جایی که رودخانه‌های پرآب از میان بافت شهری عبور می‌کنند، لایروب‌ها با چالش‌های بیشتری روبرو هستند و حتی برای دسترسی به نقاط حساس، جاده‌های موقت می‌سازند. اخیراً، شهرداری تهران با خرید ۱۹ دستگاه لایروب ایرانی از شرکت جنتکس، گام مهمی در نوسازی تجهیزات این شغل برداشته و ۵ دستگاه را بلافاصله وارد چرخه عملیاتی کرده است. این شغل، هرچند حیاتی، با سختی‌های فراوانی همراه است. لایروب‌ها در محیط‌های مرطوب، کثیف و پر از گازهای سمی کار می‌کنند؛ جایی که خطر خفگی، سقوط یا تماس با مواد عفونی، هر لحظه آن‌ها را تهدید می‌کند. اغلب بدون تجهیزات ایمنی پیشرفته، ساعاتی طولانی در تاریکی و بوی تعفن سپری می‌کنند. مستندی مانند "من یک لایروب هستم"، که به مشاغل سخت ایران می‌پردازد، تصویری واقعی از این زحمات ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد چگونه این افراد، با دستان خشن و اراده‌ای آهنین، شهر را از خطر نجات می‌دهند. در نهایت، لایروب‌ها نماد فداکاری خاموش در شهرهاست