در دهه 40 میلادی کبوترها را برای هدایت موشک‌ها آموزش می‌دادند. حالا کبوترها به ابزاری برای توسعه هوش مصنوعی تبدیل شده‌اند. به گزارش اکوایران، بسیاری از افراد تصور می‌کنند که توسعه هوش مصنوعی مدیون هوش انسانی است و این هوش را در امتداد هوش انسانی می‌بینند. دانشگاه ماساچوست توضیح داده که پیشرفت هوش مصنوعی را مدیون کبوترها هستیم و از این بابت باید از آن‌ها تشکر کنیم. ماجرا به «پروژه کبوترها» در زمان جنگ جهانی دوم مربوط می‌شود. کاربرد کبوترها در جنگ جهانی دوم دکتر بی اف اسکینر، روانشناس آمریکایی در دهه 1940 میلادی پروژه‌ای را با الهام از کبوترها راه‌اندازی کرده بود که با عنوان «پروژه کبوتر» شناخته می‌شود. اسکینر در این پروژه تلاش داشت با آموزش دادن کبوترها، موشک‌ها را به سمت هدف هدایت کند. او این کار را از مسیر پاداش و تنبیه انجام می‌داد. این شیوه اکنون در قلب فناوری جهان است. اسکینر یکی از دانشمندان فعال در پروژه منهتن بود که سعی داشتند اتم را بشکافند. او می‌خواست با استفاده از پرندگان، موشک‌ها را خیلی دقیق‌تر هدایت کند. بعدها از شیوه این دانشمند با عنوان «یادگیری تقویتی» (Reinforcement Learning) یاد کردند که مفهومی مهم در علم رفتارشناسی به شمار می‌آید. ایده او هیچ‌وقت در زمینه موشک‌ها عملیاتی نشد اما سال‌ها بعد مورد استفاده دو دانشمند علوم کامپیوتر قرار گرفت. ریچارد ساتن و اندرو بارتو ایده رفتاری را به الگوریتمی تبدیل کردند که امروز در کانون سیستم‌های هوش مصنوعی قرار گرفته است. همان‌طور که کبوترها اسکینر یاد گرفته بودند کدام دکمه را براساس پاداش دریافتی، فشار دهند، ماشین‌های خودران و مدل‌های زبانی هم براساس اصول ساده پاداش و خطا، کار می‌کنند. همه این‌ها نشان می‌دهد که مسیر پیشرفت هوش مصنوعی برخلاف تصور رایج، تقلید از مغز انسان نیست بلکه از مسیر تکرار فرایند یادگیری حیوانات است. هوش مصنوعی مثل کبوترها فکر می‌کند! خیلی‌ها تصور می‌کنند هوش مصنوعی از مغز انسان‌ها تقلید می‌کند. اما گزارش ام‌آی‌تی نشان می‌دهد که هوش مصنوعی در حقیقت مغز کبوتر را تقویت کرده است.

هوش مصنوعی,پروژه کبوترها,مغز کبوتر