صبح‌های خانه مهر سیمین، سرشار از نظم و آرامش است. دخترها با نرمش‌های سبک در حیاط روزشان را آغاز می‌کنند. بعد نوبت مسواک زدن است؛ با لیوان‌هایی ‌رنگی، خمیردندان‌هایی با طعم نعناع، و لبخندهایی کوچک. میز صبحانه با نان، پنیر، گردو، خرما و چای شیرین چیده می‌شود؛ جایی برای گفت‌وگوی کوتاه، خنده‌های صبحگاهی و مرور کارهای روز. بعد از صبحانه، کفش‌ها واکس خورده، موها شانه زده می‌شوند و دخترها برای رفتن به مدرسه آماده می‌شوند. ورزش صبحگاهی هم در برنامه روزانه شان هست . کیف‌های رنگی‌شان را می‌گیرند و با خداحافظی‌های مهربان، راهی مدرسه‌ای می‌شوند که حالا برایشان آشنا و امن است. در این خانه، مهربانی بخشی از هر روز است؛ خانه‌ای کوچک، اما پُر از فرصت، لبخند، و آرامش. و همه‌چیز، از دل نذر زنی آغاز شد به‌نام سیمین؛ زنی که خواست دختران این خاک، جایی برای بودن، یاد گرفتن و زندگی کردن داشته باشند.

خیریه,موسسه نیکوکاری مهرآفرین,خانه مهر