حکمت۴۱نهج البلاغه

حکمت۴۱نهج البلاغه موضوع:سخن سنجیده(رابطه عقل وگفتار) قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ، وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ. ترجمه️ دل احمق در دهان اوست و زبان عاقل در دلش، و هر دو يك معنى است. شرح️ اشاره به یک حقیقت دارد و آن این که افراد عاقل بى مطالعه، فکر و دقت سخن نمى گویند; حسن و قبح، سود و زیان، مناسبت و عدم مناسبتِ گفتار خود را به دقت بررسیده و سپس آن را بر زبان جارى مى کنند در حالى که افراد نادان به عکس آن هستند; سخنى را بى مطالعه مى گویند و بعد که به آثار زیانبارش برخورد کردند در فکر فرو مى روند که

حکمت۴۱