کسانی که خودِ «شکر» شده‌اند؛ شیرینی در گوهرشان ریشه کرده است و شادی‌شان وابسته به بیرون نیست. مولانای شکر‌فروش می‌گوید: «چون تو شیرین از شکر باشی بود کان شکر گاهی ز تو غایب شود» عارف، وقتی از وفا و عشق سرشار شود، خود به سرچشمه شیرینی بدل می‌شود: «چون شکر گردی ز تأثیر وفا پس شکر کی از شکر باشد جدا» این‌ها همان کسانی‌اند که باده‌شان از درون می‌جوشد و جامشان همواره لبریز است. اما عقل جزوی، که تنها معاش را می‌شناسد، این مقام را انکار می‌کند: «عقل جزوی عشق را منکر بود گرچه بنماید که صاحب‌سر بود» روایت مولانا از جان‌هایی‌ست که شادی و مستی‌شان وامدار هیچ حادثه بیرونی نیست؛ از خود می‌جوشند، از خود می‌نوشند، و از خود سیراب و مست می‌شوند. روایتگر: محسن محمد تصویر: مه‌سیما هاشمی بر اساس نسخه‌ی دکتر محمدعلی موحد مجموعه «بحر در کوزه» | خوانش و شرح کوتاه از دفتر اول مثنوی معنوی ️ حمایت مالی در «نفیر نی» ما به قانونی باور داریم که نه در کتاب‌ها، که در دل‌ها نوشته شده: قانون جبران. اگر با ما هم‌قدم هستید، می‌توانید با همراهی‌تان، در تداوم این حرکت سهیم باشید. ادامه‌ی این راه، نیازمند دل‌هایی‌ست که بخواهند، ببینند، و به‌اندازه‌ی توان‌شان ببخشند. اطلاعات حساب بانکی برای مشارکت 5022-2913-3695-9976 هاشمی- بانک پاسارگاد آیدی تلگرام برای هماهنگی و دریافت اطلاعات بیشتر @nafireney_info ️ فهرست موضوعات جلسه ️ 00:00 مقدمه و آنچه در ادامه خواهیم دید 00:33 خوراک آدمیزاد، گُل یا خار؟ 03:44 تو، یکی تو نیستی ای خوش رفیق! 04:03 روح انسان ، از مونث و مذکر فارغ است! 06:41 روح آدمی با چه چیز شیرین می شود؟ 09:40 مدهوش شدن روح انسان از دم انسان های پاک 12:53 دیده عیب بین! #مولانا #مثنوی_معنوی #عرفان #بحر_در_کوزه #ادبیات_عرفانی #شعر_عرفانی #عرفان_اسلامی #شعر_کلاسیک #شعر_فارسی #ادبیات_کلاسیک #ادبیات_ایران #عرفان_ایرانی #معنویت #شادی_درونی #آرامش_درون #باده_عرفانی #حکمت_مولانا #مثنوی #مولوی #سلوک #سلوک_عرفانی #تصوف #عشق_عرفانی #سفر_درونی

مولانا,مثنوی,شعر