بال بگشا جلسه‌ی بیست و چهار( پایانی): شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید شب را چه گنه؟ حدیث ما بود دراز گونه‌ی بشر از دیرباز تا به امروز به گونه‌ای بوده که زمانی که از جمع دور افتاده و تنها می‌شد، احتمال مرگش افزايش می‌یافت! در واقع کدی ذهنی در این مسئله وجود دارد که به هنگام رخ دادن، فعال شده و احساس مرگ به سراغ افراد می‌آید. قطعا عزلت‌نشینی و تنهاییِ آگاهانه لازم بوده و بسیار برای خودشکوفایی مناسب است، اما باید در نظر داشته باشید که از حد خارج شدن این موضوع، روان شما را تحت تاثیر قرار داده و آسیب زیادی به اندیشه‌تان وارد می‌کند. گرچه قرار گرفتن در جمع ممکن است دشوار، سخت و همراه با چندگانگی باشد، اما به خاطر داشته باشید که در کنار تمامی این معایب، مزایای فراوانی هم داشته و سبب می‌شود که درصد بیماری‌های روانی کاهش یابد. از مهمانی‌های بیهوده و پوچ دوری کنید و سعی داشته باشید در دورهمی‌ها به شادی بپردازید تا اختلافات کمتری به وجود آمده و ذهن‌ و فکر آرام‌تری داشته باشید. حال خود را خوش نگه داشته و در حال خوش دیگران شریک باشید، هرگز افسردگی و تنهایی را مقدس ندانسته و با حضور بهم رساندن در جمع‌های درست، ساختن اندیشه‌ای پاک و سالم را آغاز کنید. تمرینات: تمریناتی چون نورخواری، برقراری ارتباط با آب، دوستی با مادر زمین (گایا) و... را به صورت عادتی روزانه در آورده و همیشه آنها را همراه با خود داشته باشید. از برقراری ارتباط با افراد دیگر فرار نکرده و حتی اگر استعداد آن را ندارید، تلاش برای کسبش داشته باشید و دوستان مناسب و پسندیده انتخاب نمایید. حتما در جوامعی که قرار دارید، فعالیت‌های فرح‌بخش و شاد داشته و از کنار هم بودن نهایت لذت و خوشی را ببرید. از بدگویی، غیبت، قضاوت و مسائلی اینچنین در جوامع پرهیز کرده و هرگز در مباحثی که حول این محور می‌گردند، شرکت ننمایید.

خودشناسی,تفکر,معنویت