حضرت محمد رسول الله (صَلَّى ٱللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ): إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي وَ هِيَ نُورُ عَيْنِي وَ ثَمَرَةُ فُؤَادِي يَسُوؤُنِي مَا سَاءَهَا وَ يَسُرُّنِي مَا سَرَّهَا وَ إِنَّهَا أَوَّلُ مَنْ يَلْحَقُنِي مِنْ أَهْلِ بَيْتِي. فاطمه پاره تن من و روشنى ديده و ميوه دل من است. آنچه او را ناراحت كند مرا ناراحت مىكند و آنچه شادش كند، مرا شاد مى كند؛ او نخستين نفر از اهل بيت من است كه به من مىپيوندد. "بحارالأنوار، ج 87، ص 84"
امیرحسین قصری زاده