وقتی برای کسی عینک تجویز می‌کنیم، دو مسیر کاملاً متفاوت وجود داره: یکی این‌که دستگاه یه عدد بده، همون عدد نوشته بشه، و بعد روی یه فریم خوشگل پیاده‌سازی بشه. اما مسیر واقعی از اون عدد شروع نمی‌شه، از خودِ آدم شروع می‌شه. اینکه چند سالشه؟ چه مشکلی داره؟ روزش چطور می‌گذره؟ بیشتر پشت فرمونه یا پای لپ‌تاپ؟ دنبال ظرافت بصریه یا خستگی کمتر؟ دقت می‌کنی، می‌پرسی، سبک زندگیشو می‌فهمی... و اون‌وقته که تازه «نسخه‌ی واقعی» شکل می‌گیره. ممکنه دو نفر، دقیقاً با نمره‌ی چشمی یکسان، نسخه‌های کاملاً متفاوتی داشته باشن. چون وقتی قرار باشه اون نسخه تبدیل به یه عینک دقیق و راحت بشه، انتخاب عدسی، طراحی فریم، ضخامت، وزن، فیلتر و پوشش… همه به اندازه‌ی هم مهم می‌شن. ️ هدف این نیست که فقط یه نسخه نوشته بشه یا یه عینک ساخته بشه؛ هدف اینه که عینکی برای فرد طراحی بشه که وقتی روی چشمش می‌ذاره، بگه: «این دقیقاً برای من ساخته شده.»

عینک,نسخه,دکتر,معاینه,چشم