تهران و کوچههایش - تئاتر نصر
شبکه ویدیوهفت
محال است حرف از دوره قاجار و معماری آن شود، در فهرست بلندبالای بناها، نام گراندهتل در ذهنمان نقش نبندد. هتل مجللی که در اواخر دوره قاجار به دست «آقاسیدنصراله» معروف به «باقراُف» راهاندازی شده بود. همان عمارتی که چراغ یکی از اولین سالنهای تئاتر ایران هم، در اتاقهایش روشن شد و پای هنرمندان بسیاری به لالهزار باز شد. در حوالی همان سالهای آغاز راهاندازی این سالن تئاتر، تغییرات جدیدی در این هتل و سالن شکل گرفت و با این تغییرات در فضا و چینش صندلیها، نمایش فیلم هم به فعالیتهای آن اضافه شد؛ سالن جدید، سالنی بیضیشکل بود با غرفههایی که تماشاگران در آن، سه یا چهار نفری نشسته فیلم میدیدند. نصر پس از مناسبسازی، در دهم مهر 1320، تماشاخانه دائمی تهران را مورد بهرهبرداری قرار داد و در سال 1321، با تخریب غرفهها سالن نمایش را بهصورت یک سالن یکپارچه مستطیلیشکل درآورد. بنابراین آنچه که از معماری سالن تئاتر تهران به جا مانده، مربوط به تغییراتی میشود که نصر در آن ایجاد کرده است. نمای خارجی این سالن، ترکیبی از معماری ایرانی و مدرن بود که در فضای خیابان لالهزار، بهشدت جلب توجه میکرد. سرانجام، با امضای قرارداد واگذاری و خرید تئاتر نصر توسط شهرداری تهران با مبلغی حدود ۶ میلیارد تومان، بازسازی و اجرای مقدمات برای راهاندازی موزه تئاتر در این ساختمان، به جریان افتاد. اما همچنان، این بنا، در انتظار تبدیلشدن به موزه است. بنایی که در خیابان لالهزار، روبهروی کوچه بوشهری، هنوز زن چنگبهدست را بر سردر متروک خود نگه داشته تا صدای سپریشده هنر ایران باشد.
هفت صبح,تهران و کوچههایش,تئاتر,تئاتر نصر,تهران قدیم
