حسین یعنی کسی که(خدای) جلیل او را تطهیر کرده. حسین یعنی کسی که جبرئیل به افتخار کرده حسین یعنی کسی که میکائیل او را در گهواره در آغوش گرفته حسین یعنی کسی که با خدا حساب کرد و صبور بود حسین یعنی ستمدیده ای بدون یاور حسین یعنی محاسن به خون آغشته شده حسین یعنی بدنی عریان حسین یعنی دندان‌هایی که با چوب خیزران ضربه خورد حسین یعنی کسی که عهد و پیمانش شکسته شد. حسین یعنی کسی که حرمتش شکسته شد حسین یعنی کسی که از روی ستم خونش ریخته شد حسین یعنی لبهای خشکیده حسین یعنی بدن‌های لاغر و نحیف حسین یعنی خونهای جاری شده. حسین یعنی اعضای بریده(قطع) شده حسین یعنی سرهای بر نی رفته آری این حسین است که عزت ماست این حسین است که به او افتخار می‌کنیم. فرازی از ناحیه مقدسه مهدی درزی عبدالخالق آبان ۱۴۰۴

اشک برای حسین,روضه امام حسین,زیارت ناحیه مقدسه,ناحیه مقدسه,عشق به امام حسین