قرارداد بیع سلف

من وکیلتم ( اولین و تخصصی ترین رسانه حقوقی )
من وکیلتم ( اولین و تخصصی ترین رسانه حقوقی )

قرارداد بیع سلف چیست؟ (راهنمای کامل پیش‌خرید کالا + نکات حقوقی) فراداده (Meta Description): آشنایی کامل با قرارداد بیع سلف (بیع سلم)، ارکان، شرایط صحت آن طبق فقه و قانون مدنی. بیاموزید چرا ثمن باید نقد باشد و مبیع کلی فی الذمه. در دنیای تجارت و معاملات، روش‌های مختلفی برای خرید و فروش کالا وجود دارد. یکی از این روش‌ها که قدمتی طولانی در فقه اسلامی دارد و امروزه نیز کاربردهای مهمی، به‌ویژه در تامین مالی، پیدا کرده، قرارداد بیع سلف یا بیع سَلَم است. این قرارداد که در عرف امروز شباهت‌هایی با "پیش‌خرید" کالا دارد، در واقع معامله‌ای است که در آن خریدار، بهای کالا را به‌طور کامل و نقدی در زمان عقد پرداخت می‌کند تا کالا را در زمانی مشخص در آینده تحویل بگیرد. در این مقاله جامع، به بررسی دقیق ماهیت بیع سلف، ارکان، شرایط اساسی صحت آن و تفاوت‌های آن با سایر معاملات می‌پردازیم. قرارداد بیع سلف به زبان ساده (تعریف و ماهیت) بیع سلف، دقیقاً نقطه مقابل بیع نسیه است. در بیع نسیه: شما کالا را امروز تحویل می‌گیرید و پول آن را در آینده (به‌صورت قسطی یا یکجا) پرداخت می‌کنید. (کالا نقد، پول نسیه) در بیع سلف: شما پول کالا را امروز و به‌طور کامل پرداخت می‌کنید و کالا را در آینده تحویل می‌گیرید. (پول نقد، کالا نسیه) به‌عنوان مثال، یک کارخانه تولید رب گوجه‌فرنگی را در نظر بگیرید. این کارخانه برای خرید گوجه‌فرنگی از کشاورزان در فصل برداشت، نیاز به نقدینگی دارد. کارخانه می‌تواند در زمستان، با یک کشاورز قرارداد بیع سلف منعقد کند. کارخانه کل پولِ مثلاً ۱۰۰ تن گوجه‌فرنگی با کیفیت مشخص را در زمستان به کشاورز پرداخت می‌کند و کشاورز متعهد می‌شود که آن ۱۰۰ تن گوجه را ۶ ماه بعد، در فصل برداشت، تحویل دهد. جایگاه قانونی بیع سلف در حقوق ایران شاید جالب باشد که بدانید در قانون مدنی ایران، فصل مشخصی تحت عنوان «بیع سلف» وجود ندارد. با این حال، این قرارداد بر اساس مبانی زیر کاملاً معتبر و قانونی شناخته می‌شود: ۱. مبانی فقهی: بیع سلف (یا سلم) در فقه اسلامی به‌طور کامل پذیرفته شده و دارای احکام و شرایط مشخصی است. از آنجا که قانون مدنی ایران ریشه در فقه امامیه دارد، این قرارداد معتبر تلقی می‌شود. ۲. ماده ۱۰ قانون مدنی: این ماده اصل «آزادی قراردادها» را بیان می‌کند. تا زمانی که قراردادی مخالف صریح قانون،

بیع سلف,قرارداد بیع سلف,بیع,کلی فی الذمه,پرداخت نقد سمن

توضیحات

قرارداد بیع سلف چیست؟ (راهنمای کامل پیش‌خرید کالا + نکات حقوقی) فراداده (Meta Description): آشنایی کامل با قرارداد بیع سلف (بیع سلم)، ارکان، شرایط صحت آن طبق فقه و قانون مدنی. بیاموزید چرا ثمن باید نقد باشد و مبیع کلی فی الذمه. در دنیای تجارت و معاملات، روش‌های مختلفی برای خرید و فروش کالا وجود دارد. یکی از این روش‌ها که قدمتی طولانی در فقه اسلامی دارد و امروزه نیز کاربردهای مهمی، به‌ویژه در تامین مالی، پیدا کرده، قرارداد بیع سلف یا بیع سَلَم است. این قرارداد که در عرف امروز شباهت‌هایی با "پیش‌خرید" کالا دارد، در واقع معامله‌ای است که در آن خریدار، بهای کالا را به‌طور کامل و نقدی در زمان عقد پرداخت می‌کند تا کالا را در زمانی مشخص در آینده تحویل بگیرد. در این مقاله جامع، به بررسی دقیق ماهیت بیع سلف، ارکان، شرایط اساسی صحت آن و تفاوت‌های آن با سایر معاملات می‌پردازیم. قرارداد بیع سلف به زبان ساده (تعریف و ماهیت) بیع سلف، دقیقاً نقطه مقابل بیع نسیه است. در بیع نسیه: شما کالا را امروز تحویل می‌گیرید و پول آن را در آینده (به‌صورت قسطی یا یکجا) پرداخت می‌کنید. (کالا نقد، پول نسیه) در بیع سلف: شما پول کالا را امروز و به‌طور کامل پرداخت می‌کنید و کالا را در آینده تحویل می‌گیرید. (پول نقد، کالا نسیه) به‌عنوان مثال، یک کارخانه تولید رب گوجه‌فرنگی را در نظر بگیرید. این کارخانه برای خرید گوجه‌فرنگی از کشاورزان در فصل برداشت، نیاز به نقدینگی دارد. کارخانه می‌تواند در زمستان، با یک کشاورز قرارداد بیع سلف منعقد کند. کارخانه کل پولِ مثلاً ۱۰۰ تن گوجه‌فرنگی با کیفیت مشخص را در زمستان به کشاورز پرداخت می‌کند و کشاورز متعهد می‌شود که آن ۱۰۰ تن گوجه را ۶ ماه بعد، در فصل برداشت، تحویل دهد. جایگاه قانونی بیع سلف در حقوق ایران شاید جالب باشد که بدانید در قانون مدنی ایران، فصل مشخصی تحت عنوان «بیع سلف» وجود ندارد. با این حال، این قرارداد بر اساس مبانی زیر کاملاً معتبر و قانونی شناخته می‌شود: ۱. مبانی فقهی: بیع سلف (یا سلم) در فقه اسلامی به‌طور کامل پذیرفته شده و دارای احکام و شرایط مشخصی است. از آنجا که قانون مدنی ایران ریشه در فقه امامیه دارد، این قرارداد معتبر تلقی می‌شود. ۲. ماده ۱۰ قانون مدنی: این ماده اصل «آزادی قراردادها» را بیان می‌کند. تا زمانی که قراردادی مخالف صریح قانون،