خلاصه "پارادوکس انتخاب: آنگاه که آزادی انتخاب، اضطراب می‌آورد" اثر بری شوارتز

پارادوکس انتخاب: آنگاه که آزادی انتخاب، اضطراب می‌آورد اثر بری شوارتز، درباره انتخاب‌هایی است که مردم در اکثر جنبه‌های زندگی با آن‌ها دست به گریبان هستند مثل شغل، روابط دوستی، روابط جنسی، خانواده‌داری و ملاحظات مذهبی. بیش از دو قرن پیش، آدام اسمیت مشاهده کرد که آزادی فردی در انتخاب موجب تضمین حداکثری تولید کارآمد و توزیع کالاهای اجتماعی می‌شود. یک بازار رقابتی که توسط دولت محدود نشده و مملو از کارآفرینانی است که مشتاق توجه دقیق به نیازها و علایق مشتریان هستند، به‌طور مطلوبی برابر مشتریان پاسخگو خواهد بود. تولیدکنندگان کالا و فراهم آورندگان خدمات، گوش‌به‌زنگ، انعطاف‌پذیر و رهاشده از قوانین و قیدوبندها، آنچه مشتریان می‌خواهند را به‌طور دقیق در اختیار آن‌ها قرار خواهند داد. انتخاب به همان میزان که دارای ارزش ابزاری است، دارای ارزش دیگری است که شاید مهم‌تر هم باشد. آزادی در انتخاب دارای ارزشی است که شاید بتوان آن را «ارزش ابرازی» نام نهاد. انتخاب آن چیزی است که ما را قادر می‌سازد به جهان بگوییم که چه کسی هستیم و به چه چیزی اهمیت می‌دهیم. این توصیف به همان اندازه نحوه پوشش ما بدیهی و سطحی است. لباس‌هایی که ما انتخاب می‌کنیم بیانی عمدی از ذائقه هستند و باهدف ارسال پیام‌هایی چون «من یک آدم جدی هستم»، «من یک آدم احساسی هستم»، «من ثروتمند هستم» یا «من این را می‌پوشم چون می‌خواهم بپوشم و نظر شما برای من مهم نیست» برگزیده می‌شوند. شما برای ابراز وجود به تعدادی مکفی از انتخاب‌ها نیاز دارید. این مسئله در سایر جنبه‌های زندگی‌تان نیز به‌عنوان انتخاب‌کننده صدق می‌کند. غذایی که می‌خوریم، خودرویی که می‌رانیم، خانه‌هایی که در آن‌ها زندگی می‌کنیم، موسیقی که گوش می‌دهیم، کتاب‌هایی که می‌خوانیم، تفریحات ما، مشارکت ما در امور خیریه، تظاهراتی که در آن‌ها شرکت می‌کنیم، همه و همه این انتخاب‌ها یک کارکرد بیانی دارند و اهمیت عملی آن‌ها مهم نیست. مدیادرس Mediadars.com