آنچه «در ذهن دیگران» می‌گذرد؟

علی رفیعی وردنجانی
علی رفیعی وردنجانی

به نام خدا از: علی رفیعی وردنجانی به: مردُمِ شریفِ ایران موضوع: آنچه «در ذهن دیگران» می‌گذرد؟ سلام و احترام اینجانب، علی رفیعی وردنجانی، قطعه‌ای از فیلمِ مستندِ خانوادگی‌ام را با نامِ «در ذهن دیگران» برای تماشا و قضاوتِ سلیقه‌ای با شما به اشتراک گذاشتم و هدفم از این عمل وجودِ انقطاعِ نسلیِ بزرگی است که در جامعه‌ی کنونی کشورم دیده می‌شود. عدّه‌ای برای اکتسابِ مهریه جلوی اجرای احکام‌ها صف بسته‌اند، عدّه‌ای با پوشش ناهنجار در خیابان ظاهر می‌شوند، که باید ازشان پرسید آیا همه‌ی چیزی که از شعارِ ساخته‌ی اُپوزیسیون در غرب: زن، زندگی، آزادی؛ می‌خواستید فقط برهنه‌نمایی و خندیدنِ بلند بلند بود... و عدّه‌ای بر سر پدران و مادران خود فریاد می‌زنند که چرا چیزی برای ما نگذاشتی. فراموش شدنِ خانواده‌ی ایرانی دردسرهای فرهنگیِ بسیاری دارد و البته اقتصاد هم قطعاً تاجِ سرِ این دردِ سَرها است. فرهنگِ ایرانی را فراموش نکنیم چرا که این فرهنگ تنها بازمانده از خانواده‌ی اسلامی است. فیلمْ ساخته شده در سال‌های 1396 – 1395 است و به سختی آن را کپچر و تبدیل کردم. پیشاپیش از صدا و کیفیتِ تصویرِ پایین از شما عذرخواهی می‌کنم چرا که تمامِ تلاشِ خود را کردم. آن زمان نرم‌افزارهای عجیب‌وغریب برای ساخت فیلم نبود که هرکسی با یک گوشیِ همراه فیلم‌ساز شود. ارادتمند شما علی رفیعی وردنجانی

علی رفیعی وردنجانی,در ذهن دیگران,خانواده,ایران,فیلم مستند

توضیحات

به نام خدا از: علی رفیعی وردنجانی به: مردُمِ شریفِ ایران موضوع: آنچه «در ذهن دیگران» می‌گذرد؟ سلام و احترام اینجانب، علی رفیعی وردنجانی، قطعه‌ای از فیلمِ مستندِ خانوادگی‌ام را با نامِ «در ذهن دیگران» برای تماشا و قضاوتِ سلیقه‌ای با شما به اشتراک گذاشتم و هدفم از این عمل وجودِ انقطاعِ نسلیِ بزرگی است که در جامعه‌ی کنونی کشورم دیده می‌شود. عدّه‌ای برای اکتسابِ مهریه جلوی اجرای احکام‌ها صف بسته‌اند، عدّه‌ای با پوشش ناهنجار در خیابان ظاهر می‌شوند، که باید ازشان پرسید آیا همه‌ی چیزی که از شعارِ ساخته‌ی اُپوزیسیون در غرب: زن، زندگی، آزادی؛ می‌خواستید فقط برهنه‌نمایی و خندیدنِ بلند بلند بود... و عدّه‌ای بر سر پدران و مادران خود فریاد می‌زنند که چرا چیزی برای ما نگذاشتی. فراموش شدنِ خانواده‌ی ایرانی دردسرهای فرهنگیِ بسیاری دارد و البته اقتصاد هم قطعاً تاجِ سرِ این دردِ سَرها است. فرهنگِ ایرانی را فراموش نکنیم چرا که این فرهنگ تنها بازمانده از خانواده‌ی اسلامی است. فیلمْ ساخته شده در سال‌های 1396 – 1395 است و به سختی آن را کپچر و تبدیل کردم. پیشاپیش از صدا و کیفیتِ تصویرِ پایین از شما عذرخواهی می‌کنم چرا که تمامِ تلاشِ خود را کردم. آن زمان نرم‌افزارهای عجیب‌وغریب برای ساخت فیلم نبود که هرکسی با یک گوشیِ همراه فیلم‌ساز شود. ارادتمند شما علی رفیعی وردنجانی