قسمت اول ۳۹ Grammar in Use

آموزش زبان انگلیسی
آموزش زبان انگلیسی

این ساختار در زبان انگلیسی “Echo question” یا “Response question” نام دارد. در این نوع جمله، گوینده بخش کوتاهی از جملهٔ قبلی را با فاعل و فعل کمکی (یا فعل be) تکرار می‌کند تا تعجب، شک، علاقه یا تأیید نشان دهد. معمولاً با لحن پرسشی گفته می‌شود و مانند گفتنِ Really? عمل می‌کند اما طبیعی‌تر و محاوره‌ای‌تر است. --- ساختار کلی [فاعل] + [فعل کمکی / فعل be] (+ ...)? گاهی هم فقط فعل کمکی بدون فاعل می‌آید (در گفتار غیررسمی): > – I’m moving to Japan. – You are? (واقعاً؟!) – Are you? (لحن خفیف‌تر یا مودب‌تر) --- انواع بر اساس زمان و فعل 1. با be > – She’s an artist. – She is? (تعجب) > – They weren’t home. – Weren’t they? 2. با افعال کمکی (do / does / did) > – He likes jazz. – He does? > – You didn’t call him. – Didn’t I? (شک یا یادآوری) 3. با have / has / had > – I’ve finished already. – You have? > – She hadn’t seen it. – Had she? 4. با افعال مدال (can / will / would / should ...) > – They can drive. – They can? > – You wouldn’t tell anyone. – Wouldn’t I? --- حالت منفی گاهی برای شگفتی یا اعتراض از حالت منفی استفاده می‌شود: > – He failed the test. – He didn’t! (نه بابا! جدی؟!) > – You won’t go? – I won’t! (تأکید محکم) --- نکات کاربردی لحن بسیار مهم است: بالا رفتن تن صدا در پایان جمله، نشانهٔ تعجب یا پرسش است. معمولاً در گفتار روزمره استفاده می‌شود، نه در نوشتار رسمی. اگر لحن پایین برود، معنی تأییدی یا جدی پیدا می‌کند: > – You did it. – I did. (بله، انجام دادم.) --- خلاصه: هدف مثال تعجب – She’s your sister? تأیید – You are! (آره خودتی!) شک – He did? اعتراض / ناباوری – He didn’t! --- بنابراین جمله‌هایی مانند You are? / There is? / He doesn’t? همگی نمونه‌های Echo questions هستند که در مکالمه برای بیان surprise, disbelief, or interest به کار می‌روند.

IELTS آیلتس,مهاجرت,آموزش لغات انگلیسی، تافل و آیلتس,آموزش زبان انگلیسی

توضیحات

این ساختار در زبان انگلیسی “Echo question” یا “Response question” نام دارد. در این نوع جمله، گوینده بخش کوتاهی از جملهٔ قبلی را با فاعل و فعل کمکی (یا فعل be) تکرار می‌کند تا تعجب، شک، علاقه یا تأیید نشان دهد. معمولاً با لحن پرسشی گفته می‌شود و مانند گفتنِ Really? عمل می‌کند اما طبیعی‌تر و محاوره‌ای‌تر است. --- ساختار کلی [فاعل] + [فعل کمکی / فعل be] (+ ...)? گاهی هم فقط فعل کمکی بدون فاعل می‌آید (در گفتار غیررسمی): > – I’m moving to Japan. – You are? (واقعاً؟!) – Are you? (لحن خفیف‌تر یا مودب‌تر) --- انواع بر اساس زمان و فعل 1. با be > – She’s an artist. – She is? (تعجب) > – They weren’t home. – Weren’t they? 2. با افعال کمکی (do / does / did) > – He likes jazz. – He does? > – You didn’t call him. – Didn’t I? (شک یا یادآوری) 3. با have / has / had > – I’ve finished already. – You have? > – She hadn’t seen it. – Had she? 4. با افعال مدال (can / will / would / should ...) > – They can drive. – They can? > – You wouldn’t tell anyone. – Wouldn’t I? --- حالت منفی گاهی برای شگفتی یا اعتراض از حالت منفی استفاده می‌شود: > – He failed the test. – He didn’t! (نه بابا! جدی؟!) > – You won’t go? – I won’t! (تأکید محکم) --- نکات کاربردی لحن بسیار مهم است: بالا رفتن تن صدا در پایان جمله، نشانهٔ تعجب یا پرسش است. معمولاً در گفتار روزمره استفاده می‌شود، نه در نوشتار رسمی. اگر لحن پایین برود، معنی تأییدی یا جدی پیدا می‌کند: > – You did it. – I did. (بله، انجام دادم.) --- خلاصه: هدف مثال تعجب – She’s your sister? تأیید – You are! (آره خودتی!) شک – He did? اعتراض / ناباوری – He didn’t! --- بنابراین جمله‌هایی مانند You are? / There is? / He doesn’t? همگی نمونه‌های Echo questions هستند که در مکالمه برای بیان surprise, disbelief, or interest به کار می‌روند.