رونمایی از کتاب "طلای نجس"_ نویسنده محمدرضا گلپور

golpoorcinemas
golpoorcinemas

اکران فیلم کوتاه "شام آخر" به تهیه کنندگی: مهدی صیرفی و نویسندگی و کارگردانی: محمدرضا گلپور و رونمایی از کتاب "طلای نجس" پردیس سینمایی باغ کتاب انتشارات نم_ شهریور ۱۴۰۴ لینک تهیه کتاب: https://nam-books.com/product/طلای-نجس/ تحلیل کتاب از زبان مجله گسترش فرهنگ و مطالعات: در سراسر این داستان، تقابل میان عدالت و فساد، آزادی و سرکوب، آگاهی و نادانی جریان دارد. روستای للستان جامعه‌ای است سرکوب‌شده و سنت‌زده که در آن قدرت در دست گروهی محدود است و تلاش‌های فردی برای تغییر، همواره با شکست مواجه می‌شود. دیالوگ‌ها در «طلای نجس» صریح، چندلایه و کارکردمحور هستند. زبان شخصیت‌ها با وضعیت اجتماعی‌شان هماهنگ است. همچنین گلپور در توصیف فضاهای نمایش از زبانی تصویری استفاده می‌کند. غبار، تاریکی، صدای حیوانات، نورهای خفیف و اشیای نمادین مانند: بیل، فانوس یا زنگ، همگی در ایجاد حس خفقان و درون‌مایه‌های سمبلیک مؤثر هستند. در ادبیات نمایشی، «طلای نجس» را از نظر فضاسازی و مسیر درام می‌توان در کنار آثاری چون «خانه‌ی برنارد آلبا» از فدریکو گارسیا لورکا یا «مرگ فروشنده» آرتور میلر قرار داد. وجه مشترک این آثار، تضاد میان آرمان و واقعیت و فروپاشی تدریجی شخصیت در مواجهه با قدرت‌های سرکوبگر است. یکی از نوآوری‌های گلپور، استفاده‌ی هم‌زمان از زبان محاوره‌ای روستایی و زبان استعاری است. این دوگانگی باعث می‌شود نمایشنامه هم برای مخاطب عام قابل‌فهم باشد و هم لایه‌های فلسفی خود را حفظ کند. در نگاه کلی، «طلای نجس» نمایشنامه‌ای عمیق، تراژیک و تکان‌دهنده است که نمایشنامه‌نویس در آن ترکیب هوشمندانه‌ای از نمادگرایی و رئالیسم اجتماعی را به کمک زبانی چند لایه خلق کرده است.

کتاب,طلای نجس,محمدرضا گلپور,نشر نم,فیلم کوتاه

توضیحات

اکران فیلم کوتاه "شام آخر" به تهیه کنندگی: مهدی صیرفی و نویسندگی و کارگردانی: محمدرضا گلپور و رونمایی از کتاب "طلای نجس" پردیس سینمایی باغ کتاب انتشارات نم_ شهریور ۱۴۰۴ لینک تهیه کتاب: https://nam-books.com/product/طلای-نجس/ تحلیل کتاب از زبان مجله گسترش فرهنگ و مطالعات: در سراسر این داستان، تقابل میان عدالت و فساد، آزادی و سرکوب، آگاهی و نادانی جریان دارد. روستای للستان جامعه‌ای است سرکوب‌شده و سنت‌زده که در آن قدرت در دست گروهی محدود است و تلاش‌های فردی برای تغییر، همواره با شکست مواجه می‌شود. دیالوگ‌ها در «طلای نجس» صریح، چندلایه و کارکردمحور هستند. زبان شخصیت‌ها با وضعیت اجتماعی‌شان هماهنگ است. همچنین گلپور در توصیف فضاهای نمایش از زبانی تصویری استفاده می‌کند. غبار، تاریکی، صدای حیوانات، نورهای خفیف و اشیای نمادین مانند: بیل، فانوس یا زنگ، همگی در ایجاد حس خفقان و درون‌مایه‌های سمبلیک مؤثر هستند. در ادبیات نمایشی، «طلای نجس» را از نظر فضاسازی و مسیر درام می‌توان در کنار آثاری چون «خانه‌ی برنارد آلبا» از فدریکو گارسیا لورکا یا «مرگ فروشنده» آرتور میلر قرار داد. وجه مشترک این آثار، تضاد میان آرمان و واقعیت و فروپاشی تدریجی شخصیت در مواجهه با قدرت‌های سرکوبگر است. یکی از نوآوری‌های گلپور، استفاده‌ی هم‌زمان از زبان محاوره‌ای روستایی و زبان استعاری است. این دوگانگی باعث می‌شود نمایشنامه هم برای مخاطب عام قابل‌فهم باشد و هم لایه‌های فلسفی خود را حفظ کند. در نگاه کلی، «طلای نجس» نمایشنامه‌ای عمیق، تراژیک و تکان‌دهنده است که نمایشنامه‌نویس در آن ترکیب هوشمندانه‌ای از نمادگرایی و رئالیسم اجتماعی را به کمک زبانی چند لایه خلق کرده است.