بابک نگاهداری، رییس مرکز پژوهش های مجلس، با بیان اینکه شرافت در واقع پیوند میان دانش، مسئولیت اجتماعی و آگاهی از زمانه است، گفت: شرافت در حقیقت گمشده جامعه امروز ما است و در عین حال اکسیر حیات بخش آن می تواند باشد. توصیه ام به همه اقشار و همه گروه ها به همه دسته ها در هر کجایی از این میهن ما که دارند تلاش می کنند و دلسوز ایران آینده هستند توصیه می کنم که هر کس در هر نقشی برای احیای شرافت در حوزه وظایف و کارکردهای خودش قیام کند. با این نگاه در حقیقت شرافت معلم با یک فروتنی عالمانه پرنده دانایی را از قفس جهل و نادانی در قفس دانش آموزان این کشور و این سرزمین برهاند. شرافت یک پزشک در این عیان می شود که در دستانش برای درمان و شفا و نه برای شمردن پول به کار گرفته شود. شرافت یک مهندس در این قرار میگ یرد که با وجدان کاری کیفی سازی را در کار خود دنبال کند و امضای امانت داریش پای همه ستون هایی که بر می افرازد، نقش ببیند. شرافت یک سرباز این می شود که جان و تن خود را سپری برای آرامش و امنیت میهن می کند. شرافت یک فناور در این می شود که فناوری خود را در راستای خدمت و شرافت بشری و نه در راستای وحشی گری استفاده کند. در چنین نگاهی شرافت یک استاد دانشگاه در این عیان می شود که عطشناک برای تربیت دانشجویان به عنوان آینده این سرزمین تلاش کند. در چنین نگاهی مدیران باید پست مدیریتی را میز خدمت ببینند نه تخت سلطنت. در چنین نگاهی نخبه های ما باید ماندگاری آگاهانه را به عنوان رویکرد خود انتخاب کنند و دانش خود را یک سکویی برای اعتلای میهمن قرار دهند و نه نردبانی برای مهاجرت. در چنین نگاهی یک نماینده مجلس باید طنین صدای مردم و آرمان های مردم در تالار قانون باشد و نه انعکاس منافع فردی خود. در چنین نگاهی کارآفرین این سرزمین نباید با کوچکترین مانعی، به جای زبان گله بگشایند در حقیقت تمام تلاش خود را برای ارتقای اشتغال در کشور به کار ببندند. در چنین نگاه شرافتمندانه ای سرمایه گذار ایرانی سرمایه خود را وسیله ثروت اندوزی قرار دهد بلکه باید وسیله ای برای آبادانی ایران زمین قرار دهد. در چنین نگاهی فعالان اجتماعی باید با گوش جان صدای مردم و صدای اقشار محروم را ببینید و برای آنها تلاش کنند.

شرافت,جامعه,فناوری,آینده ایران,مردم