محدود کردن بدون جایگزین، دلیل مقاومت بیشتر بچه ها
«بهش بگید کمتر موبایل ببینه» «بگید اینقدر نشینه پای تبلت» -اینا جملههایه که اکثر مامان ها تا میان با چشم و ابرو بهم میگن- خیلی خوب میفهمم این نگرانی رو و خیلی طبیعیه من هر روز دارم این جمله رو از تعداد زیادی مامان میشنوم. از مامان بچهی دو ساله گرفته تا مامان دانشجوی بیست ساله. و بازم ؟ هیچوقت جواب نداده. نه وقتی شما میگین نه حتی وقتی من میگم. بذارین یه چیز رو راحت بگم اگه این جمله قرار بود جواب بده، تا الان دیگه جواب میداد من خیلی به مامان ها حق میدم ولی وقتی سوال میپرسم میبینم بچه از صبح تا شب مخصوصا توی تعطیلات هیچ برنامه خاصی نداره بچه ای که یاد نگرفته صبر کنه نمیدونه کتاب خوندن چه حسی داره و از اول توی سرعت موبایل بوده خیلی طبیعیه که براش سخت باشه توی موبایل نباشه ما بزرگترا چی؟ خودمون که یه زمانی کتابخون بودیم، حالا با اینستاگرام تمرکز نداریم حتی یه فیلمو کامل ببینیم، چه توقعی از اون بچه داریم؟ پس راهحل چیه؟ نه دعوا. نه التماس. نه تهدید. نه نصیحتهای همیشگی. راهحل، خلق تجربهی جایگزینه. نه فقط سرگرمی. یه تجربهی واقعی که موبایل نتونه جاشو بگیره. یادمون باشه محدود کردن بدون جایگزین، فقط مقاومت میسازه. پس خیلی مهمه برای بچه ها سرگرمی هایی فراتر از موبایل بسازیم.
کودک,بازی موبایل,موبایل,والدین آگاه,مادران