آرامش در حضور دیگران، ناصر تقوایی و میراثاش/ چرا ناصر تقوایی تا این حد مهم است؟
#فیلم #نقد_فیلم #film روزهای 21 و 22 مهر، تلخترین روزهای تاریخ سینمای ایران هستند، چند سال پیش داریوش مهرجویی و همسرش در 22 مهر سلاخی شدند و سر آخر هم مشخص نشد که قاتل کیست و چرا این جنایت رخ داده و امسال در 21 مهر، جسم ناصر تقوایی برای همیشه از این جهان رفت و آثار درخشانش برای ما باقی ماند. ناصر تقوایی، یکی از مهمترین و سینما بلدترین فیلمسازان تاریخ ما بود و ورای فیلمسازی کی انسان آزاده و وارسته و یک آرتیست پیشرو و آوانگارد بود که برای مبارزه با سانسور و توقیف و دیکتانوری، کاری بزرگ و جلوتر از زمانه خود انجام داد و خود را از حضور در سینما حذف کرد-که البته حسرتش همیشه برای ما خواهد ماند- و در تاریخ ماندگار شد. کمتر فیلمسازی را به یاد داریم که چنین کارنامه تمیز و رشک برانگیزی داشته باشد که هر فیلمش سینمای ایران را یک پله یا چند پله به جلو برده باشد. تقوایی یکه و یگانه بود و مبارزهاش یک مبارزه پیشرو، که اکنون بهتر میتوان متوجهاش شد. به بهانه درگذشت تقوایی بزرگ و یادآوری مقام والای او به سراغ یکی از مهجورترین فیلمهای کارنامهاش رفتهام تا به این بهانه درباره خود او و این کارنامه مهم هم صحبت کنم. فیلم آرامش در حضور دیگران نخستین فیلم بلند ناصر تقوایی که یک نمونه اعلا از فیلم مدرنیستی و اجتماعی در تاریخ سینما ماست، در سال 1348 ساخته شد و روی تمام سینمای بعد از خود تاثیر به سزایی گذاشت. یک فیلم درخشان در فیلمنامه و اجرا که همواره پشت نامها و تبلیغاتی مهجور ماند، اما فکر میکنم باید بیشتر و بیشتر دیده شود. لطفا ویدئو را تا پایان ببینید و حتما نظراتتان را برایم بنویسید لطفا کانال را سابسکرایب کنید و به دوستان خودتان هم معرفی نمایید https://www.aparat.com/abbasnasrollahi_critic تایملاین ویدئو: مقدمه 00:00 01:05 صحبت درباره ناصر تقوایی، کارنامه و میراث مهماش 09:32 معرفی و نقد و بررسی آرامش در حضور دیگران لینک ویدئوی زندگی شیرین: https://www.aparat.com/v/lwd6brw برای خواندن نقدها و نوشتههای سینمایی من و همچنین اطلاع از دورههای آموزش سینما، لطفا صفحات اینستاگرام را دنبال کنید: https://www.instagram.com/abbasnasrollahi https://www.instagram.com/cinemaaforever تازهترین دوره پیش رو: دوره آنلاین فیلم: ژانر (شناخت ژانرها و سبکهای سینمایی) 8 جلسه دو ساعته
نقد و بررسی,فیلم,سینما,سینمای ایران,ناصر تقوایی