این فیلم کوتاه درباره‌ی عشقی والدینه که روانشناسا بهش میگن «بی‌قید و شرط». چرا با وجود همه این عشقی که والدین نسبت به ما دارند اما همچنان ما بعضی وقتا با والدینمون با عصبانیت حرف می‌زنیم و به قول معروف قدرشونو نمیدونیم؟ واقعیت اینه که ما کمی فراموش کاریم، فراموش میکنیم که چه فداکاری ها و چه محبت هایی نسبت به ما داشتند. دلیل دوم اینه که ریشه ی این رفتار های پرخاشگرانه معمولاً در صمیمیت و نزدیکی رابطه‌ست ما با آدمایی که بیشترین احساس امنیت رو پیششون داریم، بیشتر خودِ واقعیمون رو نشون می‌دیم چون ناخودآگاه مطمئنیم «حتی اگر تندی کنم، هنوز دوستم دارن» و برای همین بعضی وقتا بی‌حوصلگی‌هامون رو سر اون‌ها خالی می‌کنیم اما آگاه بودن به این موضوع کمک می‌کنه مهربون‌تر رفتار کنیم. همین که آگاهانه بخوایم حتی بخش کوچکی از اون عشق رو بهشون برگردونیم، می‌تونه هم برای اونا و هم برای ما آرامش‌بخش باشه.

عشق پدری,خشم فرزند,پشیمانی,قدر پدر را بدانیم