سمفونی شماره ۵ بتهوون – اجرای پیانو توسط هیراد شاهرودی (۹ ساله) در این ویدیو، هیراد شاهرودی، پسر ۹ ساله‌ی بااستعداد از تهران، بخشی از سمفونی شماره ۵ بتهوون را با پیانو اجرا می‌کند. این قطعه‌ی مشهور از شاهکارهای جاودانه‌ی موسیقی کلاسیک است که با ریتم پرقدرت و احساسات عمیقش شناخته می‌شود. هیراد که تنها یک سال است پیانو می‌نوازد و هم‌زمان به یادگیری ویولن نیز می‌پردازد، این اثر را با عشق و تمرکز اجرا کرده است. از شنیدن اجرای او لذت ببرید و با دنبال کردن هیراد، از مسیر هنری و پیشرفت او حمایت کنید کانال یوتیوب : https://youtube.com/@hiradshahmusic در حدود سال ۱۸۰۱، بتهوون در نامه‌ای به دوستش «وگِلِر» نوشت: «مدتی است شنوایی‌ام ضعیف شده. در سالن‌ها نمی‌توانم صدای سازها را درست بشنوم. اگر کسی کنارم بلند حرف نزند، نمی‌فهمم چه می‌گوید... برایم مثل کابوس است.» در آن زمان بتهوون فقط ۳۰ ساله بود و در اوج موفقیت حرفه‌ای. برای یک موسیقیدان و نوازنده پیانو، این یعنی پایان زندگی. در سال ۱۸۰۲، او برای استراحت به روستایی به نام هایلین‌اشتات (Heiligenstadt) رفت. در آنجا، دچار افسردگی عمیق شد و حتی به مرگ فکر کرد. اما همان‌جا تصمیم گرفت تسلیم نشود. او نامه‌ای نوشت به نام "وصیت‌نامه هایلین‌اشتات" که از مهم‌ترین اسناد تاریخ موسیقی است. در بخشی از آن می‌گوید: «می‌خواستم به زندگی پایان دهم، اما هنر نگذاشت. هنوز احساس می‌کنم باید آنچه در درون دارم، به جهان ببخشم. اگر نه برای من، برای موسیقی باید زنده بمانم.» این لحظه دقیقاً همان نقطه‌ای است که نبوغ بتهوون از سطح فردی به سطح فلسفی و جهانی می‌رسد. او با از دست دادن شنوایی، به درون خودش پناه می‌برد. از گوش فیزیکی به «گوش ذهنی» می‌رسد — و این گوش ذهنی، آزاد از محدودیت‌هاست. نماد کامل این دوره: سمفونی پنجم در دو مینور آغاز با چهار ضربه معروف: "تا تا تا تـــاااا!" خود بتهوون گفته بود: «این، صدای سرنوشت است که به در می‌کوبد.» اما در پایان همان سمفونی، موسیقی به ماژور و پیروزی می‌رسد. ️ از تاریکی به نور — از رنج به رهایی. #بتهوون #سمفونی_شماره_۵ #هیراد_شاهرودی #پیانو #ویولن #موسیقی_کلاسیک #استعداد_کودک

بتهوون,پیانو نوازی,ویولن,هیراد شاهرودی,سمفونی شماره 5 بتهوون