وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿١٠﴾ و زمین را برای [زندگی] مردم نهاد؛ (۱۰) فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ ﴿١١﴾ در آن میوه ها و نخل ها با خوشه های غلاف دار است؛ (۱۱) وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ ﴿١٢﴾ و دانه های با سبوس و کاه و گیاهان خوشبوست، (۱۲) فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿١٣﴾ پس [ای انس و جن!] کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟ (۱۳)