غرور ملی و هویت فرهنگی در حمله به اسرائیل

#یادداشت #به_وقت_فرهنگ ●به بهانه دفاع مشروع ایران در حمله به رژیم اشغالگر قدس به نام خدا تحلیل فرهنگی حمله ی ایران به رژیم اسرائیل یکی از مؤلفه های هویت فرهنگی ملی در هر کشوری «غرور ملی» است. غرور ملی یک خصیصه فرهنگی مثبت و سازنده است، در مقابل این ویژگی فرهنگی عاقلانه، «غرور کاذب یا حس ناسیونالیستی» می باشد که دلبستگی ملی افراد همراه با ارزیابی های صرفا احساسی و غیرعاقلانه است. مؤلفه های مختلفی در غرور ملی که دلبستگی ملی به همراه ارزیابی های انتقادی، عاقلانه و به دور از پیشداوری است، نقش دارند که یکی از آن ها «احساس اقتدار»، «توانایی جبران خسارت دشمنان به وطن» و «احساس مفید بودن خود و کشور در معادلات بین المللی» است. جسارت های مختلف و غیرمستقیم رژیم اشغالگر قدس به ایران اسلامی در ترور دانشمندان هسته ای، حمله ویروس استاکس نت به انرژی هسته ای، هک پمپ بنزین ها، ترور شهید فخری زاده و... و عدم پاسخگویی آشکار، توأم با اقتدار و رخ نمایی قدرت نظامی ایران، باعث نوعی انتظار عمومی برای رویارویی مستقیم با اسرائیل شده بود. با حمله مستقیم نظامی اسرائیل به سفارت ایران در دمشق، و با توجه به ظرفیت های قانونی ماده 51 منشور ملل متحد، فرصت پاسخگویی مستقیم، کوبنده، خار کننده و چندین برابری برای ایران فراهم شد. ایران با اعلام قبلی زمینه دفاع همه جانبه برای اسرائیل را فراهم کرد و فرصت کافی نیز برای سازمان ملل برای موضع گیری در مقابل رژیم متخاصم ایجاد نمود. حمله نظامی مستقیم از خاک ایران به خاک رژیم اشغالگر با این بعد مسافت، شکست تمام سیستم های دفاعی و پدافندی اسرائیل، شکست اقدامات کشورهای خائن منطقه و کشورهای اروپایی و ناوهای جنگی آمریکا، به مردم جهان نشان داد که ادعای «موشک های فتوشاپی» شبکه های معاند، بازی رسانه ای بیش نبود و همه کشورهای استکباری با هم، نتوانستند از هیمنه پوشالی اسرائیل دفاع کنند. این پیروزی منجر به بازسازی هویت فرهنگی ایران در سراسر جهان شد، حتی دشمنان و رسانه های فتوشاپی هم مجبور به اعتراف شدند، محبوبیت ایران و ایرانی برای مقابله با یک رژیم کودک کش که تا الان فقط 31 هزار غیرنظامی را در فلسطین سلاخی کرده و بیدار کردن روحیه آزادی طلبی آزادگان جهان، همه و همه منجیر به تقویت «غرور ملی» گردید. غروری که می تواند زمینه ساز حس مشترک ملی-میهنی...