دیوان شمس غزل شماره 23 (2)

دیوان شمس غزل شماره 23 (2) گفتگو می کردیم با هم... دیوان شمس... در دست تو بود... و تو خواندی https://aparat.com/v/v5j1r غزل شماره ی 23 (بخش دوم): تو یاد کن الطاف خود در سابق الله الصمد در حق هر بدکار بد هم مجرم هر دو سرا تو صدقه کن ای محتشم بر دل که دیدت ای صنم در غیر تو چون بنگرم اندر زمین یا در سما آن آب حیوان صفا هم در گلو گیرد ورا کو خورده باشد باده‌ها زان خسرو میمون لقا ای آفتاب اندر نظر تاریک و دلگیر و شرر آن را که دید او آن قمر در خوبی و حسن و بها ای جان شیرین تلخ وش بر عاشقان هجر کش در فرقت آن شاه خوش بی‌کبر با صد کبریا ای جان سخن کوتاه کن یا این سخن در راه کن در راه شاهنشاه کن در سوی تبریز صفا ای تن چو سگ کاهل مشو افتاده عوعو بس معو تو بازگرد از خویش و رو سوی شهنشاه بقا حالتی هست مناجات گونه... با معشوق برفته از دیده... یا ولی کاملی که... می کند دستگیری... و خامان را می برد تا رسیدن به پختگی... یا در لایه ای... مناجاتی ست با پروردگار... و ناله از دوری... و فراق از یار و منزل معهود... و این که... باید که...همه ی توجه عارف... باشد به او که... وحده لااله الاهو.. ببینید در این ویدئو : https://aparat.com/v/v5j1r ( برای دیدن همه ی ویدئو های من ...ببینید:) Aparat.com/ahmadsh55 ممنونم که... می بینید... و با فشردن مربع قرمز زیر ویدئو... در آپارات... دنبال می کنید... و با فشردن علامت قلب...می پسندید! و در گروه ها...و برای دوستان... به اشتراک می گذارید! در ایتا هم ببینید در: https://eitaa.com/adabic https://eitaa.com/joinchat/1062797584C4576426f96 ممنونم! # دیوان_شمس # شمس_مولانا # غزل_23_شمس # انسان_کامل # ولی_ولایت # مولوی_غزلیات_شمس # عرفان_معرفت # حضرت_عشق

غزل ۲۳ شمس