۲۹ اکتبر ۵۳۹ پیش از میلاد، شهر باستانی بابل توسط کوروش و لشکریانش فتح شد. داندامایف در کتاب «تاریخ سیاسی هخامنشیان» واقعه فتح بابل را چنین توضیح داده است: رود فرات از وسط شهر بابل میگذشت. پلی بر روی فرات در بین شهر آن را به هم پیوند میداد. در یک طرف پل قصر سلطنتی و ابنیه و عمارات و باغهای معلق حیرتآور قرار داشت و در قسمت دیگر معبد بزرگ مقدس بعل، ربالنوع بزرگ بابلیها. در بابل بعد از بختالنصر چند پادشاه دیگر روی کار آمدند که عمر پادشاهیشان کم بود و این سه پادشاه فقط ۶ سال حکومت کردند. در آخر روحانیون شخصی به نام نبونید را که از تاجران بابل بود، بهعنوان پادشاه انتخاب کردند.