کشف پیکر مطهر ۷ شهید دفاع مقدس در منطقه عملیاتی والفجر یک _ فکه - فروردین 1403

عملیات آفندی والفجر 1 در فروردین 1362 با فرماندهی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در جنوب ایران اجرا شد. هدف اصلی عملیات، کامل کردن تصرف ارتفاعات حمرین و عقب راندن ارتش عراق از مناطق اشغالی با تکیه بر آتش توپخانه بود. به‌رغم شکستن خطوط پدافندی ارتش عراق، مناطق تصرف‌شده، تثبیت نشد. عدم موفقیت عملیات والفجر مقدماتی در بهمن 1361، باعث طرح‌ریزی عملیات دیگری شد. کمتر از دو ماه پس از عملیات والفجر مقدماتی، در جلسه شورای عالی دفاع، سرهنگ علی صیاد شیرازی، فرمانده نیروی زمینی ارتش، موظف شد طرح نهایی خود را برای عملیات جدید ارائه دهد.[2] ارتش در طرح جدید، عملیات در زمینهای شمالی منطقه فکه را مناسب دانست و عنوان «آتش به جای خون» را در مانور عملیات برگزید. درواقع عملیات آفندی والفجر 1 پیگیری اهداف عملیات‌های محرم (آبان 1361) و والفجر مقدماتی بود. منطقه عملیات، از شمال به منطقه زبیدات و شیار بجلیه در ارتفاعات حمرین عراق، از جنوب به مناطق جنوبی رودخانه دویرج و پاسگاه مرزی پیچ‌انگیزه و منطقه شرهانی در شمال فکه، از شرق به رودخانه دویرج ایران و از غرب به رودخانه طیب در عراق محدود می‌شد. تصرف ارتفاعات حمرین و جبل فوقی از اهداف اصلی و تسلط بر دشت‌های هموار منطقه، عقب راندن نیروهای دشمن از شمال فکه و مناطق اشغالی شرق رودخانه دویرج، پیشروی به سوی شهر العماره، تصرف پل غزیله و استفاده گسترده و متمرکز از آتش توپخانه از اهداف نهایی عملیات بود. عملیات مشترک والفجر 1 با فرماندهی ارتش، با حضور یگان‌هایی از دو قرارگاه کربلا و نجف سپاه و تعدادی از لشکرهای ارتش انجام شد. قرارگاه کربلا از لشکرهای 41 ثارالله، 7 ولی‌عصر‌عج، 8 نجف، 19 فجر، 14 امام حسین‌ع و تیپ 33 المهدی‌عج تشکیل شده بود. قرارگاه نجف نیز شامل لشکرهای 31 عاشورا، 27 حضرت رسول(ع)، 5 نصر و تیپ 10 سیدالشهدا‌(ع) بود. نیروهای ارتش هم شامل تیپ‌های 55 هوابرد، 84 خرم‌آباد، 58 ذوالفقار و 37 زرهی شیراز، لشکر 21 حمزه و تیپ 2 لشکر 77 خراسان بود. قرارگاه خاتم‌الانبیا‌(ص) به عنوان قرارگاه مشترک و کنترل‌کننده عملیات در 21 فروردین 1362 دستور حمله را با رمز «یاالله یاالله یاالله» صادر و در 28 فروردین، پایان عملیات را اعلام کرد

جنگ تحمیلی,فکه,شهدای دفاع مقدس,منطقه عملیاتی والفجر یک,کشف 7 شهید