عمده اين است كه ما بفهميم كه سرچشمۀ همۀ امور حق تعالى است. و ما خودمان را يک وقت بازى ندهيم كه ما در يک كارى، انجام كار را ما داديم، و منم، اين منم كه دارم اين كار را مىكنم، اگر اين كار يک وقت پيش آمد، شكست دنبالش است؛ شكست معنويش كه معلوم است، شكست صوريش هم مىشود.