پوزش از عشق بمناسبت فیلم " مست عشق"

پوزش از عشق بمناسبت فیلم " مست عشق" نازنینم... با چه شوقی... دعوتت کردم به سینما... برای دیدن فیلم مست عشق... چون دیده بودم که... علاقه داری به... ادبیات عارفانه... و می خوانی گاهی... از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند! و اینطور شد که... بعد از خستگی روزانه ات... شب هنگام... رفتیم سینما... سینما هویزه ی مشهد! به عشق دیدن فیلمی... عارفانه...لطیف... و عاشقانه... در حال و هوای قونیه... و مست شدن... با مستی عارفانه ی حضرت مولانا... و یا ... مشام جان را... تر و تازه کردن... با یاد خوی و تبریز... و یاد عارف کم نظیر... شمس تبریزی! اما... افسوس! کاش نمی رفتیم... و فقط لذت می بردیم... از نام زیبای فیلم... مست عشق! افسوس که... دیدیم... فیلم مست عشق... ساخته شده... با اقتباسی... با چراغ خاموش... از رمانی نزار... بنام ملت عشق! فیلمنامه ای بی کشش... و مناسب برای خواب تماشاچی خسته! فیلم اما... شروع می شود با سر وصدا... مست عشق... شروع می شود با... کشت و کشتاری... در صحنه ی جنگی... که سادیسمیک... ویران کند احساس لطیف تماشاچی عاشق عرفان را... در فیلم... می بینی که... هنرپیشه ای هست... در نقش شمس... بدون شخصیت شمس! در فیلم... می بینی که.. هنرپیشه ای هست... در نقش مولانا... بدون شخصیت مولانا... حقیقتا...سخت است... سخت است که... برای کسی که... عشق را نمی شناسد... از عشق بگویی! همچنین سخت است... برای فیلم سازانی که... عرفان را نمی فهمند... راجع به عارفان... فیلم بسازند! فیلم نامه... آن چنان بهم ریخته... که قابل پیگیری نیست! مگر به مدد ناجور مطالب همان کتاب ملت عشق! و از همه عجیب تر... این که... علاوه بر همه ی صحنه های خشن... فیلمسازان مست عشق... با خشونتی خاک آلود... از کف خیابان... عارف بزرگی... چون شمس تبریزی را که... گفته: من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و... خلق از شنیدنش! یعنی... رسیده به اسراری... در عشق معنوی... فیلمساز... شمس را... گرفتار ساخته... در عشقی زمینی! عاشق شده... عاشق کیمیا... دختر خوانده ی مولانا... نازنینم... مرا ببخش... بخاطر این که... نام زیبای فیلم... و موضوعش... گولم زد... و فکر کردم که... تو را دعوت کرده ام به... فیلمی عاشقانه... و عارفانه... اما فیلم... خالی بود از عشق... از عرفان... و از مستی عشق! ولی ... خوب