جلسه دهم ، اهمیت شنیدن قرآن

قال الله تعالی: «و إذا قرئ القرآن فاستمعوا له و أنصتوا لعلكم تُرحمون»، «و هرگاه قرآن خوانده شود، به آن گوش دهید و ساكت شوید (تا بشنوید)، باشد كه مورد رحمت قرار گیرید» (اعراف ۲۰۴) ما عادت داریم که قرآن را میخوانیم و تلاوت میکنیم، اما باید توجه کنیم که «شنیدنِ قرآن» هم یکی از منازل ارتباط با قرآن است. خوب شنیدن یکی از هنرهایی است که باید بیابیم. گاهی انسان در وقت شنیدن توجّهش بگونه‌ای جلب میشود که در وقت خواندن آن توجه را نمیکند. برخی از بزرگان میفرمودند: «قبل از خواندنِ قرآن، قرآن را بشنوید». حتی در شنیدن، میگویند که ابتدا احساس کنید آیات قرآن را از استاد معنوی و محبوبتان میشنوید، که شنیدنِ از استاد، انسان را به یک مرتبه از فهم میرساند، در مرتبه بالاتر احساس بکنید آیات قرآن را از زبانِ پیامبر اکرم(ص) میشنوید که این مراقبه بالاتری ایجاد میکند، و در مرتبه نهایی احساس بکنید که این آیات همین الان دارد نازل میشود و دارید از زبانِ خدای سبحان می‌شنوید، و مراقبه اش را بیابید. بدانیم که هر آیه ای از قرآن را که در هر موقعیتی از جایی میشنویم، آن آیه برای ما پیغامی خاص دارد. با اینکه آن آیه را ممکن است هزاران نفر بشنوند، اما آیه با هرکدامشان کار خاصی دارد. اگر این را باور کردیم هرگاه که آیه ای را میشنویم دنبال این میرویم که این آیه الان با من چکار دارد؟ چه پیامی برای من دارد؟ کم کم یاد میگیریم که پیام خاص قرآن به خودمان را کشف رمز کنیم. اگر مقصود قرآن را که برای ما آورده عمل کردیم، این موجب کشف رمزهای بالاتر از آیات در کارشان با ما میشود. قرآن را اینگونه بشنویم و بخوانیم که وقتی در مورد جهنم میگوید احساس بکنیم که ناله جهنمیان را میشنویم، و وقتی در مورد بهشتیان میگوید بیابیم که همین الان با آنها محشوریم و تنعّم آنها را در بهشت می‌بینیم. همانگونه که امیرالمؤمنین در مورد متقین (خطبه ١٩٣ نهج البلاغه) میفرمایند: «إِذَا مَرُّوا بِآيَةٍ فِيهَا تَخْوِيفٌ أَصْغَوْا إِلَيْهَا مَسَامِعَ قُلُوبِهِمْ وَ ظَنُّوا أَنَّ زَفِيرَ جَهَنَّمَ وَ شَهِيقَهَا فِي أُصُولِ آذَانِهِم؛ فَهُمْ حَانُونَ عَلَى أَوْسَاطِهِمْ، مُفْتَرِشُونَ لِجِبَاهِهِمْ وَ أَكُفِّهِمْ وَ رُكَبِهِمْ وَ أَطْرَافِ أَقْدَامِهِمْ، يَطْلُبُونَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِي فَكَاكِ رِقَابِهِمْ‏»،