رضا شیری..اصلا یادم نبود

دیگر نه می پرسم ، نه اعتراض می کنم ، نه افسوس می خورم ... فقط می بینم ، نفسی عمیق می کشم و عبور می کنم . که عبور ، تنها مرهمِ زخمِ بی انصافیِ آدم هاست . همیشه نباید ترمیم کرد ، همیشه نباید فرصت داد ، باید پذیرفت که آدم ها عوض نمی شوند ، باید قبول کرد ؛ که بعضی ها وصله ی دنیایِ آدم نیستند ، که بعضی ها ؛ فقط به دردِ فراموش شدن می خورند ...

تنهایی,رضاشیری,غمگین.